Mysore District Journalist Association - MDJA

ಕರ್ನಾಟಕ ಪತ್ರಿಕೋದ್ಯಮ ಪರಂಪರೆಯಲ್ಲಿ ಮೈಸೂರಿನ ಪತ್ರಿಕಾರಂಗಕ್ಕೆ ತನ್ನದೇ ಆದ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಸ್ಥಾನವಿದೆ. ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಕರ್ನಾಟಕ ಎಂಬ ಹೆಸರು ದೊರೆಯುವುದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಮೊದಲು ಮೈಸೂರು ಪ್ರಾಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿದ್ದ ಪತ್ರಿಕೋದ್ಯಮದ ದಿಗ್ಗಜರು ಕನ್ನಡ ಪತ್ರಿಕಾರಂಗದ ಪರಂಪರೆಯನ್ನು ಘನತೆಯಿಂದ ಕಟ್ಟಿ ಬೆಳೆಸಿದ್ದಾರೆ.

ಅಂತೆಯೇ ಅಂದು `ಪತ್ರಿಕೋದ್ಯೋಗಿಗಳ ಸಂಘ‘ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಆರಂಭಗೊಂಡು ಇಂದು `ಮೈಸೂರು ಜಿಲ್ಲಾ ಪತ್ರಕರ್ತರ ಸಂಘ’ವಾಗಿ ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿ ಬೆಳೆದು ನಿಂತಿರುವ ಮೈಸೂರು ಸೀಮೆಯ ಪತ್ರಕರ್ತರ ಬಳಗ ಬೆಳೆದುಬಂದ ಪರಿಯೇ ಕುತೂಹಲಕಾರಿ.

ಮೈಸೂರು ನಗರದಲ್ಲಿ `ಪತ್ರಿಕೋದ್ಯೋಗಿಗಳ ಸಂಘ‘ ಪ್ರಾರಂಭವಾದುದು 1934ನೇ ಮಾರ್ಚ್ ತಿಂಗಳ 10 ರಂದು. ಸ್ಥಳೀಯ ಪತ್ರಿಕೋದ್ಯೋಗಿಗಳ ಹಾಗೂ ಪತ್ರಿಕೆಗಳ ಹಿತ, ಅಭ್ಯುದಯದ ಆಶಯವನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಬೆಳೆಯುವುದೇ ಈ ಸಂಘದ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿತ್ತು. ಈ ಮೂಲ ಸಂಘದ ಸ್ಥಾಪನೆಗೆ ಬುನಾದಿ ಹಾಕಿದವರೆಂದರೆ ಕೆ. ಜೀವಣ್ಣರಾವ್. ಇವರು ಮೈಸೂರು ನಗರದ ಸ್ಥಳೀಯರೊಂದಿಗೆ ಮಾತುಕತೆ, ವಿಚಾರ ವಿನಿಮಯ ನಡೆಸಿದ ಬಳಿಕ ಸಂಘ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂತು.

ಸಂಘದ ಸಂಸ್ಥಾಪಕ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾದವರು `ರ್ಯಾಶನಲಿಸ್ಟ್‘ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಸಂಪಾದಕರಾಗಿದ್ದ ಜಿ. ಆರ್. ಜೋಷ್ಯರ್ ಅವರು. `ಸತ್ಯವಾದಿ‘ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಸಂಪಾದಕರಾಗಿದ್ದ ಟಿ. ಕೃಷ್ಣರಾವ್ ಉಪಾಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಹಾಗೂ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ವರದಿಗಾರರಾಗಿದ್ದ ಕೆ. ಜೀವಣ್ಣರಾವ್ ಚುನಾಯಿತರಾದರು. ಸ್ಥಾಪಕ ಸದಸ್ಯರ ಪೈಕಿ ಖ್ಯಾತ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಲೇಖಕ ಆರ್.ಕೆ. ನಾರಾಯಣ್ ಕೂಡ ಒಬ್ಬರು ಎಂಬುದು ಸಂಘದ ಹೆಮ್ಮೆಗಳಲ್ಲೊಂದು. ಆಗ ಅವರ ವಯಸ್ಸು 28 ವರ್ಷಗಳು.

ಸಂಘದ ಉದ್ಘಾಟನಾ ಮಹೋತ್ಸವಕ್ಕೆಂದು ಸ್ವಾತಂತ್ರೃ ಹೋರಾಟಗಾರ್ತಿ, `ಭಾರತದ ಕೋಗಿಲೆ‘, ಭಾರತೀಯ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‍ನ ಪ್ರಥಮ ಅಧ್ಯಕ್ಷೆ ಶ್ರೀಮತಿ ಸರೋಜಿನಿ ನಾಯ್ಡು ಅವರನ್ನು ಆಹ್ವಾನಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಸಮಯಾಭಾವದಿಂದ ನಾಯ್ಡು ಅವರು ಸಮಾರಂಭಕ್ಕೆ ಆಗಮಿಸಲು ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅವರು ಸಂಘಕ್ಕೆ ಶುಭಾಶಯಗಳನ್ನು ಕೋರಿ ಟೆಲಿಗ್ರಾಂ ಸಂದೇಶ ಕಳುಹಿಸಿದ್ದರು. ಅವರ ಅನುಪಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಘವು ಸರಳವಾಗಿ ಮೈಸೂರಿನ ಡಿ. ಸುಬ್ಬಯ್ಯ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಅಗರಂ ರಂಗಯ್ಯನವರ ನಿವಾಸ `ಶ್ರೀರಾಮ’ದಲ್ಲಿ ಉದ್ಘಾಟನೆಗೊಂಡಿತು. ನಂತರ ಸಂಘದ ಕಚೇರಿ ಲ್ಯಾನ್ಸ್‍ಡೌನ್ ಕಟ್ಟಡದ ಮಹಡಿಗೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಗೊಂಡಿತು.

ಸಂಘಕ್ಕೆ ಶುಭಾಶಯಗಳನ್ನು ಕೋರಿ ಶ್ರೀಮತಿ ಸರೋಜಿನಿ ನಾಯ್ಡು ಅವರು ಕಳುಹಿಸಿದ್ದ ಸಂದೇಶದ ಸಾರ ಹೀಗಿತ್ತು: `ಆಧುನಿಕ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಪತ್ರಕರ್ತರು ಸಾರ್ವಜನಿಕರ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಒಳ್ಳೆಯದಾಗಿ ಅಥವಾ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿಯೂ ರೂಪಿಸುವರು ಎಂದು ನಾನು ನಂಬಿದ್ದೇನೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಪತ್ರಕರ್ತನೂ ತನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯದಲ್ಲಿ ಎಚ್ಚರತಪ್ಪದೆ ತಂತಮ್ಮ ಪ್ರತಿಭೆಯನ್ನು ಉದಾತ್ತವಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ. ಈ ವಿಶೇಷತೆಗೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ಮೈಸೂರು ಪತ್ರಕರ್ತರ ಸಂಘ ಒಳ್ಳೆಯ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ಸಂಘದ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾದ ಜಿ. ಆರ್. ಜೋಷ್ಯರ್ ಅವರು ಪತ್ರಿಕಾ ಕಾನೂನು ದೇಶದ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ತಾರತಮ್ಯ ನೀತಿ ಅನುಸರಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಸರಿಯಲ್ಲ ಎಂದಿರುವುದನ್ನು ತಾನೂ ಒಪ್ಪಿ ಇದರ ನಿವಾರಣೆಗೆ ಸೂಕ್ತ ವೇದಿಕೆಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಕಾನೂನು ತಪ್ಪಾಗಿದ್ದರೂ ಅದನ್ನು ಸಮಗ್ರವಾಗಿ ಬದಲಿಸಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಭವಿಷ್ಯದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮೈಸೂರು ರಾಜ್ಯದ ಪತ್ರಕರ್ತರು ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಆಂಗ್ಲ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳೊಂದಿಗೆ ನಿರ್ವಹಿಸಬೇಕಾದ ನಿಚ್ಚಳ ವಾತಾವರಣ ಕಂಡುಬರುತ್ತಿದೆ.

ನಂತರ ಸಂಘದ ಏಳ್ಗೆಗಾಗಿ ಅನೇಕ ಮಹನೀಯರು ಸಾಕಷ್ಟು ಶ್ರಮಿಸಿದ್ದಾರೆ, ಅನೇಕರು ಅನೇಕ ಬಗೆಯಲ್ಲಿ ನೆರವಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಸಂಘಕ್ಕೆ ಆರ್ಥಿಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ತರಲು ಸಂಘದ ಪದಾಧಿಕಾರಿಗಳೇ ನೂರು ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನು ಕ್ರೂಡೀಕರಿಸಿದ್ದೂ ಉಂಟು. ನಾಡಿನ ರಂಗಭೂಮಿ ದಿಗ್ಗಜ ಗುಬ್ಬಿ ವೀರಣ್ಣನವರು ಸಹಾಯಾರ್ಥ ನಾಟಕ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿ ಒಂದು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಸಂಘಕ್ಕೆ ದೇಣಿಗೆಯನ್ನಾಗಿ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ರಂಗಭೂಮಿಯಂತಹ ಮಾಧ್ಯಮವೊಂದು ಮತ್ತೊಂದು ಮಾಧ್ಯಮರಂಗಕ್ಕೆ ಹೆಗಲೆಣೆಯಾಗಿ ನಿಂತ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಘಟನೆಯಿದು. ದೇಶಕ್ಕೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರೃ ಬಂದ ವರ್ಷವೇ ಅಂದಿನ ಸಿಐಟಿಬಿ ಸಂಘ ಕೇವಲ ಒಂದು ರೂಪಾಯಿ ಪಾವತಿಸಿಕೊಂಡು ಸಂಘಕ್ಕೆ ಉಚಿತ ನಿವೇಶನ ನೀಡಿತು.

ಆ ನಿವೇಶನದಲ್ಲೇ ಎದ್ದ ಕಟ್ಟಡದಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿರುವ `ಮೈಸೂರು ಜಿಲ್ಲಾ ಪತ್ರಕರ್ತರ ಸಂಘ’ ಇಂದು ನಾಡಿನ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಪತ್ರಕರ್ತರ ಸಂಘಗಳಲ್ಲೊಂದೆನ್ನಿಸಿದೆ. ದಕ್ಷತೆ, ಪಾರದರ್ಶಕತೆ, ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ನಡಾವಳಿಗಳ ಮೂಲಕ ಮುನ್ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಸಂಘ ಇನ್ನೂ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆಯುವ ಮೂಲಕ ಪತ್ರಕರ್ತರ ಘನತೆಯನ್ನು ಎತ್ತಿಹಿಡಿಯುವ ಮಹಾತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆಯೊಂದಿಗೆ, ಹಲವಾರು ಕನಸುಗಳನ್ನೂ ಹೊಂದಿದೆ.

Jurnalisme Mysore memiliki tempat peninggalan yang unik di Warisan Jurnalisme Karnataka. Jurnalis jurnalisme yang telah aktif di provinsi Mysore telah menghormati warisan Kannada dengan martabat ketika negara mendapatkan nama Karnataka.

Menarik untuk dicatat bahwa nama jurnalis Sangh, serta masyarakat jurnalis distrik Mysore, telah berkembang hingga saat ini.

The 'Journalists' Association dimulai di Mysore pada 10 Maret 1934. Ide wartawan lokal dan pers berkembang dengan tujuan kemakmuran. Landasan untuk pembentukan asosiasi asli ini adalah K. Vivanna Rao. Sangh muncul setelah ia bernegosiasi dan bernegosiasi dengan penduduk Mysore.

Presiden pendiri Sangha adalah G. R., editor majalah Rashinlist. R. Joshiyar. T. Tharoor, editor dari majalah Satyavati, K. Krishnarav, Wakil Presiden dan Sekretaris Vinnanna Rao terpilih. Di antara anggota pendiri adalah penulis Inggris terkenal, R.K. Narayan adalah salah satu kebanggaan masyarakat yang bangga. Maka usia mereka adalah 28 tahun.

Pejuang independen untuk 'Yobel peresmian Sangha,' cogile India ', Mrs. Sarojini Naidu, presiden pertama Kongres Wanita Nasional India, diundang. Tapi Naidu tidak bisa datang ke upacara dengan tepat waktu. Tetapi mereka mengirim pesan telegram ke serikat pekerja untuk meminta salam. Dalam ketidakhadirannya, Sangh hanya d. Diresmikan di Srirama, kediaman Agaram Rangayya, di Jalan Subbayya. Kantor asosiasi kemudian pindah ke lantai Gedung Lansdowne.

Inti dari pesan yang dikirim oleh Mrs. Sarojini Naidu yang mencari salam dari Sangh adalah: "Saya percaya jurnalis akan membuat perasaan publik baik atau buruk di zaman modern. Jadi setiap jurnalis harus kelelahan dalam tugasnya dan meninggikan bakatnya. Keistimewaan ini memang contoh yang bagus dari Asosiasi Jurnalis Mysore. Presiden asosiasi ini adalah G. R. Joshiar setuju bahwa undang-undang pers tidak berarti bahwa diskriminasi dalam jurnal negara tidak benar dan harus menggunakan platform yang tepat untuk meringankannya. Meskipun itu salah, itu perlu diubah. Di masa depan, wartawan negara Mysore memiliki peran yang jelas dalam menjaga peran utama dengan rekan-rekan bahasa Inggris.

Kemudian banyak orang hebat telah bekerja keras untuk bangkitnya Sangh, dan banyak yang telah membantu dalam banyak hal. Kantor Sangh juga memiliki minyak mentah seratus rupee untuk membawa kekuatan ekonomi ke Sangh. Pemain teater negara, Gubbi Veerana, melakukan drama amal dan mengumpulkan seribu rupee dan menyumbangkannya kepada Sangh. Ada peristiwa bersejarah, seperti teater, yang merupakan media untuk bidang media lain. The CITB Sangh dibayar satu rupee jumlah Rs.

Asosiasi Jurnalis Distrik Mysore, yang bekerja di gedung itu, adalah salah satu asosiasi wartawan yang membanggakan saat ini. Perkembangan, transparansi, dan gerakan jujur ​​memiliki banyak mimpi, dengan ambisi untuk menjunjung tinggi martabat para jurnalis dengan meningkatkan tinggi Sangha.